Jestem z wami – Kongres Eucharystyczny w Archidiecezji Krakowskiej
Wielki Czwartek i Msza Święta Krzyżma. Tak rozpocznie się kongres eucharystyczny, który w 2024 skoncentruje Archidiecezję Krakowską wokół słów wypowiedzianych przez Jezusa w Ewangelii wg św. Mateusza: „Jestem z Wami” (Mt 28, 20). Przez niemal trzy miesiące wierni oraz duchowni będą zgłębiali tajemnice Najświętszej Ofiary, ale i modlili się w intencji nowych powołań kapłańskich.
Zapraszamy na stronę Kongresu Eucharystycznego https://eucharystyczny.diecezja.pl/
Z Listu Pasterskiego na Adwent 2023 roku Arcybiskupa Marka Jędraszewskiego, Metropolity Krakowskiego
„Tajemnicę błogosławionej obecności Chrystusa pośród nas i dla nas pragniemy w sposób szczególnie głęboki przeżywać w naszej Archidiecezji Krakowskiej podczas Kongresu Eucharystycznego, który będzie trwał od 28 marca do 15 czerwca 2024 roku. Dzięki niemu chcemy umocnić nasze więzy wiary, nadziei i miłości z Bogiem, z drugim człowiekiem i z Kościołem. Dzisiejszym listem, tradycyjnie na początku Adwentu skierowanym do Was, pragnę Was o tym z wielką radością powiadomić i gorąco zaprosić do żywego uczestnictwa. Pragniemy, aby Kongres Eucharystyczny stał się wielką wspólną modlitwą całego Ludu Bożego naszej Archidiecezji – kapłanów, sióstr zakonnych, osób konsekrowanych i wiernych świeckich wszystkich stanów i każdego wieku. Zainaugurujemy go Mszą świętą Krzyżma sprawowaną przez kapłanów w poranek Wielkiego Czwartku, a zakończymy ponad dwa i pół miesiąca później, w połowie czerwca. Niech będzie to dla nas wszystkich błogosławiony czas dziękowania Panu Bogu za to, że Jego Jednorodzony Syn, który stał się Człowiekiem, jest nieustannie pośród nas, karmiąc nas sobą, abyśmy nie ustali w drodze i aby nie ustała nasza wiara (por. Mt 15, 32; Łk 22, 32). Dlatego w tym Adwencie rozpoczynamy duchowe przygotowania zarówno do Świąt Bożego Narodzenia, jak i do Kongresu Eucharystycznego.
Hasłem Kongresu są słowa Pana Jezusa „Jestem z wami” (por. Mt 28, 20). Rozważając je będziemy chcieli umacniać nasze więzy z Kościołem, który jest naszą Matką. Kościół rodzi się bowiem z Eucharystii i Eucharystią żyje poprzez każdą sprawowaną Mszę świętą. Jak pisze św. Jan Paweł II Wielki w swej ostatniej encyklice Ecclesia de Eucharistia, opublikowanej w Wielki Czwartek 2003 roku, „dzięki zjednoczeniu z Ciałem Chrystusa Kościół coraz głębiej staje się w Chrystusie «jakby sakramentem, czyli znakiem i narzędziem wewnętrznego zjednoczenia z Bogiem i jedności całego rodzaju ludzkiego»” (EdE, 24). Wagę każdej indywidualnej i wspólnotowej adoracji Najświętszego Sakramentu jako niezmiernie istotnego przejawu pobożności eucharystycznej podkreślił Ojciec Święty, odwołując się do osobistych przeżyć: „Jest więc zadaniem pasterzy Kościoła, aby również poprzez własne świadectwo zachęcali do kultu eucharystycznego, do trwania na adoracji przed Chrystusem obecnym pod postaciami eucharystycznymi, szczególnie podczas wystawienia Najświętszego Sakramentu. Pięknie jest zatrzymać się z Nim i jak umiłowany Uczeń oprzeć głowę na Jego piersi (por. J 13, 25), poczuć dotknięcie nieskończoną miłością Jego Serca. Jeżeli chrześcijaństwo ma się wyróżniać w naszych czasach przede wszystkim «sztuką modlitwy», jak nie odczuwać odnowionej potrzeby dłuższego zatrzymania się przed Chrystusem obecnym w Najświętszym Sakramencie na duchowej rozmowie, na cichej adoracji w postawie pełnej miłości? Ileż to razy, moi drodzy Bracia i Siostry, przeżywałem to doświadczenie i otrzymałem dzięki niemu siłę, pociechę i wsparcie!” (EdE, 25).
Niech te słowa wiary i miłości św. Jana Pawła II będą dla nas wszystkich zachętą, aby w Eucharystii szukać dla siebie umocnienia i siły. Wielką w tym pomocą będzie aktywne włączenie się przez nas w obchody Kongresu Eucharystycznego”.
Kościół katolicki naucza, że w Najświętszym Sakramencie Eucharystii zawarte są prawdziwie, rzeczywiście i substancjalnie Ciało i Krew wraz z duszą i bóstwem Jezusa Chrystusa, oraz że ta obecność następuje przez przeistoczenie i trwa do czasu, póki istnieją konsekrowane postacie chleba i wina (dopóki nie ulegną zniszczeniu lub zepsuciu).
Najważniejszą prawdą o Mszy Świętej jest rzeczywista obecność Ciała i Krwi Chrystusa pod postaciami chleba i wina, które stanowią istotę Eucharystii i podstawę całej rzeczywistości zawierającej się pod tym pojęciem. Jezus znajduje się, nie w samym znaku obrazu czy figury. Jest rzeczywiście, nie tylko subiektywnie przez wiarę wierzących, ale substancjalnie – według swojej głębokiej rzeczywistości, która jest niewidzialna dla zmysłów, a nie według zewnętrznych przejawów.
Obecność Chrystusa w Eucharystii opiera się na słowach, którymi Jezus podczas Ostatniej Wieczerzy ustanowił ten sakrament: „A gdy jedli, Jezus wziął chleb, odmówił modlitwę uwielbienia, połamał i dał uczniom, mówiąc: «Bierzcie i jedzcie. To jest ciało moje». Następnie wziął kielich, odmówił modlitwę dziękczynną i powiedział: «Pijcie z niego wszyscy. To jest bowiem moja krew przymierza, która za wielu jest wylewana na odpuszczenie grzechów” (Mt 26, 26-28).
Jezus jest w Eucharystii nie jako rzecz czy przedmiot, ale jako Osoba. Obecność Jego Ciała i Krwi w tym sakramencie „można pojąć nie zmysłami, lecz jedynie przez wiarę, która opiera się na autorytecie Bożym” – czytamy w Katechizmie Kościoła Katolickiego (1381).
Chrystus daje się nam również jako pokarm, aby nas ze sobą zjednoczyć, a także zjednoczyć nas między sobą. Wiele razy słyszeliśmy słowa Ewangelii: „Jeśli […] przyniesiesz dar swój przed ołtarz i tam wspomnisz, że brat twój ma coś przeciw tobie, zostaw dar swój przed ołtarzem, a najpierw idź i pojednaj się z bratem. Potem przyjdź i dar swój ofiaruj” (Mt 5,23-24). Jezusowe zaproszenie do pojednania z ludźmi jest fundamentalnym warunkiem owocnego uczestniczenia w Eucharystii.
