KOBIETA SŁUŻEBNICĄ EUCHARYSTII – KOMUNII – WSPÓLNOTY

Kazania ks. abpa Karola Wojtyły w Kalwarii

KOBIETA SŁUŻEBNICĄ EUCHARYSTII – KOMUNII – WSPÓLNOTY
(do kobiet)

Eucharystia – sakrament śmierci i Zmartwychwstania Jezusa Chrystusa; sakrament Jego Ciała i Krwi; stoi w pośrodku życia wielkiej rodziny ludzkiej, odpowiada na różne głody człowieka współczesnego.
Eucharystia jest pokarmem naszych dusz. Eucharystia jest źródłem wspólnoty całego Bożego Ludu.
Drogie Siostry, Maryja, jest pierwszą Służebnicą Eucharystii. I w dniu dzisiejszym Ona – przez moje usta – prosi was, tutaj zgromadzonych, i prosi wszystkie kobiety i dziewczęta Kościoła krakowskiego, ażeby stały się służebnicami Eucharystii.
Maryja jest pierwszą służebnicą Eucharystii, bo w niej Słowo stało się Ciałem. I to jest to samo Ciało, które my przyjmujemy, które jest pokarmem
naszych dusz w perspektywie doczesności i wieczności.
Wy jesteście, drogie siostry, matkami, żonami – jesteście także córkami; jesteście „narzeczonymi”; jesteście siostrami. Waszym życiowym powołaniem jest dawać ludziom życie: nowym ludziom dawać życie. Waszym powołaniem jest kształtować ludzką wspólnotę; tę najbardziej podstawową, bez której każda inna wspólnota jest pozbawiona korzeni człowieczeństwa. Wspólna rodzina stanowi o sile narodu i państwa, Kościoła i ludzkości. A wspólnota rodzinna zawdzięcza swoją spójnię wam.
Matka i wychowawczyni, matka i nauczycielka; matka – serce! Zawsze, przez całe pokolenia tak na was patrzono. Przez całe pokolenia tak na was patrzono na polskiej ziemi. Kobieta jest sercem rodziny. Wiemy, że człowiek umiera, kiedy przestaje bić jego serce. Tak samo umiera rodzina, kiedy przestaje bić serce matki!
I otóż, drogie siostry, pragnę wraz z wami dzisiaj modlić się o to, ażebyście były sercem rodziny, swojej, czy tej, która będzie waszą własną. Żebyście były sercem rodziny, rodzin: parafii, narodu. Kościoła – żebyście były sercem. O to pragnę się modlić razem z wami.
I pragnę wam powiedzieć, że na tym polega wasza eucharystyczna posługa! Kobieta, która jest sercem, skupia wokół siebie najbliższych, czyni wspólnotę. Skupia wokół stołu, skupia wokół pacierza, skupia wokół rozmowy, skupia wokół siebie.
Pamiętajcie, że waszym rodzinom potrzebna jest wspólnota eucharystyczna. Pamiętajcie, że Eucharystia jest dana wam w szczególny sposób, abyście przez nią skupiały swoich najbliższych, swoją rodzinę: męża, synów, dzieci i braci, narzeczonych i kolegów. Eucharystia jest wam dana, wam w szczególny sposób, ażebyście przez nią kształtowały ludzką wspólnotę.
I na tym polega też znaczenie niedzieli w życiu rodziny. Bo niedziela jest od pierwszych czasów apostolskich dniem eucharystycznej wspólnoty. W tym dniu, wspominając tajemnicę śmierci i Zmartwychwstania, chrześcijanie przyjmują tę sakramentalną pamiątkę, w której Chrystus zostawił im tajemnicę swej śmierci i Zmartwychwstania, tajemnicę siebie samego, ażeby była pokarmem ich dusz.

Dzisiaj ta niedziela jest zagrożona na różne sposoby. Jest zagrożona jako dzień wypoczynku, bo się w tym dniu organizuje często tzw. czyny społeczne. Ale nade wszystko jest zagrożona jako dzień Eucharystii, bo się usiłuje niedzieli nadać całkowicie laicki charakter. A to Dzień Pański! I wy musicie się wstawić, właśnie wy, o ten Dzień Pański! O Dzień Eucharystii! To musi być wołanie waszego serca: nie odbierajcie nam Chrystusa w tym dniu! Bo inaczej my nie potrafimy być sercem! Nie potrafimy zespalać i scalać, bo się nam to wszystko rozleci. A na końcu może i nasza małżeńska spójnia też się rozleci. Bo przecież – niestety, nie mamy się czym chlubić – zwiększa się liczba rozwodów.
Takim najgłębszym instynktem wiary wołajcie, gdzie możecie: czy w waszych własnych wspólnotach, czy w waszych warsztatach pracy, czy we wszystkich nadarzających się okolicznościach: nie odbierajcie nam Ducha Pańskiego! Zostawcie nam Eucharystię! My jesteśmy Jej sługami! Bo ona pozwala nam, kobietom być sercem, być sobą! Być – każdej z nas – nowym wcieleniem, nowym urzeczywistnieniem Bogarodzicy Dziewicy, Matki Boga i ludzi – Maryi.
Nade wszystko błagajcie Maryję, która jest pierwszą Służebnicą Pańską i pierwszą Służebnicą Eucharystii, ażebyście za Jej wzorem umiały być również służebnicami Pana i służebnicami Eucharystii.

(12.IX.1976)
(K. Wojtyła, Kazania w Sankt. Kalwaryjskim, Kalwaria Zebrzydowska, 1982, s.101)

POLECAMY

Wybrane intencje

Mam 39lat i od niemalże 11 zmagam się z napadami kołatania serca i arytmią. Do tego doszedł lęk paniczny, ogólne stany lękowe i nerwica. Ostatnimi dniami arytmia tak się nasiliła że trafiłem do szpitala i zostałem poddany zabiegowi ablacji serca. Według lekarzy zabieg się nie udał a ja wróciłem do domu z nadzieją że może i tak będzie dobrze. Niestety ataki arytmii nie ustępują i zamieniły się w bardzo ciężkie do wytrzymania. Proszę o modlitwę aby za wstawiennictwem Św. Charbela aby Bóg ulitował się nade mną i arytmia opuściła moje serce a ja zaczął nowe życie. Bóg zapłać. Arkadiusz

ARKADIUSZ - Wólka, Lipsko

Zobacz wszystkie intencje

PIELGRZYM
KALWARYJSKI

Pielgrzym nr 73/2024

Temat numeru:
JA JESTEM Z WAMI

KOBIETA SŁUŻEBNICĄ EUCHARYSTII – KOMUNII – WSPÓLNOTY

POLECAMY

PIELGRZYM KALWARYJSKI

Pielgrzym nr 73/2024

PIELGRZYM
KALWARYJSKI