“Powołani do życia w łasce Boga” – Uroczystość Niepokalanego Poczęcia NMP

– Mamy, patrząc na Maryję przedstawianą w tylu różnych wizerunkach, obrazach, malowidłach i rzeźbach, starać się do Niej coraz bardziej upodobnić – mówił abp Adrian Galbas SAC, metropolita warszawski podczas mszy św. w Uroczystość Niepokalanego Poczęcia NMP, która jest patronalnym świętem bernardynów. Na modlitwę przybyły grupy gromadzące się przy sanktuarium, kapłani i siostry zakonne okolicznych klasztorów, przewodnicy kalwaryjscy i pielgrzymi.

Podczas liturgii abp Galbas wygłosił kazanie. Na początku przypomniał, że pobożność maryjna nie jest po to, by się tylko wzruszać, czy udawać do sanktuariów, bo są to jedynie środki. Istotą jest upodobnienie do Maryi.

– Nie zewnętrznie, przez taki, czy inny wygląd twarzy, czy ciała, ale przez podobieństwo wewnętrzne. Zbliżać się do Jej sposobu przeżywania codzienności, do Jej sposobu budowania relacji z Chrystusem – powiedział.

Arcybiskup przypomniał, że dogmat o Niepokalanym Poczęciu, który “jak na Kościół jest młody”, bo został ogłoszony w 1854 roku, mówi, że Maryja od początku swojego istnienia została ustrzeżona od zmazy grzechu pierworodnego, “na mocy zasług przewidzianej śmierci Chrystusa”.

– Kościół tak wierzył niemal od samego swojego początku. Już w IV wieku pojawiły się pierwsze święta związane z narodzeniem Maryi, co w tradycji bizantyńskiej prowadzi do rozważań o Jej wyjątkowej świętości. W XI i XII wieku w Europie rozwijał się obchód święta Poczęcia Maryi, a franciszkanie od XIII wieku stali się najważniejszymi propagatorami doktryny Niepokalanego Poczęcia. Brak tego dogmatu nie dawał więc Kościołowi spokoju. Gdy więc papież Pius IX w 1854 roku ogłosił dogmat, cztery lata później Bernadeta, nie wiedząc przecież o decyzji Piusa IX, słyszy z ust Maryi: Jestem Niepokalane Poczęcia – przypomniał hierarcha.

Mówił dalej, że wielu ludzi ma trudność z zaakceptowaniem tej prawdy wiary. Twierdzą, że Maryja jest daleka od człowieka, nie rozumie go, bo nie przeżywała pokus i nie walczyła z ludzką słabością. Arcybiskup zaznaczył, że to nieprawda, bo przecież “grzech ludzi nie zbliża”, lecz jest odwrotnie. Właśnie dlatego, że Maryja jest czysta i bez grzechu, może wspierać ludzi w czystym życiu. Zwrócił uwagę, że czystość serca polega na życiu transparentnym i jednoznacznym, a także na czystości cielesnej.

– Jest coś smutnego w tym, że tak bardzo troszczymy się dziś o czystość środowiska naturalnego, o czystość powietrza, wody, lasów, miast, że tak zdecydowanie walczymy ze smogiem i spalinami, co samo w sobie jest oczywiście słuszne, bo ziemia ma być także dla tych, co przyjdą po nas, ale smutne jest to, że dbając o czystość środowiska jednocześnie tak szybko godzimy się na nieczystość ciała, na rozpustę, rozwiązłość, rozpasanie, na wulgarność – stwierdził abp Galbas i powiedział, że życie w czystości i skromności jest dziś traktowane jako ” z poprzedniej epoki”, a “najcichsze nawet odezwanie się Kościoła w obronie czystości od razu spotyka się z falą krytyki. Często jest nawet agresja: najpierw zróbcie porządek u siebie”.

Mówił, że to prawda, iż przypadki łamania czystości przez duchowych są skandalem i zgorszeniem, jednak czystość małżeńska, zakonna i kapłańska, czystość młodych i niemłodych, nie jest przeżytkiem. Pomocą w walce o czystość jest korzystanie z sakramentów, powstawanie z grzechów oraz dbanie o zdrowe i czyste relacje i przyjaźnie.

Na koniec metropolita warszawski podziękował wspólnocie bernardynów za posługę w kalwaryjskim sanktuarium.

– Niech Pan wspomaga tę posługę i posługę całej Prowincji swoim błogosławieństwem, a Niepokalana Maryja niech nam wszystkim wymadla potrzebne łaski – zakończył.