ODSZEDŁ DO PANA… O. JÓZEF CHWAŁA
Wieczorem 4 czerwca w Klinice Kardiologii im. Jana Pawła II w Krakowie odszedł do Pana o. Józef Chwała, wieloletni duszpasterz sanktuarium kalwaryjskiego. Urodził się 2 sierpnia 1952 r. w Palczy (woj. małopolskie). W wieku 19 lat wstąpił do Zakonu Braci Mniejszych (Prowincja OO. Bernardynów). Po odbyciu nowicjatu w Leżajsku pierwsze śluby złożył 3 września 1972 r. Studia filozoficzno-teologiczne odbył w Krakowie i Kalwarii Zebrzydowskiej. Po ich ukończeniu, 21 czerwca 1978 r., z rąk bpa Juliana Groblickiego przyjął święcenia kapłańskie. Następnie został skierowany do klasztoru w Zakopanem. Kolejnym etapem jego życia były studia specjalistyczne z teologii na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim ukończone w 1982 r.
Przez wiele lat władze zakonne powierzały mu troskę o formację młodzieży zakonnej. Pełnił funkcję magistra nowicjatu, magistra kleryków, ojca duchownego seminarium, wicemagistra postulatu. Prowadził także wykłady, m.in. z teologii życia wewnętrznego. Większość swojego życia w zakonie spędził w Kalwarii Zebrzydowskiej. Kochał sanktuarium kalwaryjskie, do którego pielgrzymował od najmłodszych lat i w cieniu którego wzrastał. Był wytrawnym znawcą historii sanktuarium, kalwaryjskich zwyczajów i tradycji. Obdarzony przez Boga pięknym głosem ubogacał swym śpiewem kalwaryjskie uroczystości i odpusty. Swoimi zdolnościami dzielił się ucząc śpiewu braci kleryków i postulantów. Kochał przyrodę, dlatego z wielką radością pielęgnował kwiaty i rośliny żyjące wewnątrz i wokół klasztoru. Do ostatnich chwil troszczył się o funkcjonowanie sanktuarium, o organizację uroczystości i nabożeństw związanych z historią Polskiej Jerozolimy. W ostatnich latach wiele serca wkładał w organizację nabożeństw ku czci bł. Jana Pawła II podkreślając, że Papież Polak z żadnym sanktuarium nie był związany tak mocno i tak długo (od urodzenia), jak z kalwaryjskim. Dla młodszych współbraci był przykładem modlitwy, skromności, pracowitości i skarbnicą wiedzy o Kalwarii. We wspólnocie klasztornej był ostoją spokoju i pogody ducha. Wielu braci korzystało z jego posługi w konfesjonale. Pełnił funkcję kronikarza klasztoru. Jego życie dobre i ciche pozostanie jedną z najpiękniejszych kart tej kroniki.
W piątek 8 czerwca 2012 o godz. 12.00 O. Jarosław Kania – prowincjał OO. Bernardynów wyprowadził ciało śp. O. Józefa z kaplicy MB Bolesnej do bazyliki, gdzie odśpiewana została pod przewodnictwem wikarego klasztoru – O. Antoniego Kluski Jutrznia. Po tej modlitwie uroczystą Eucharystię, w której wzięło udział ponad 120 kapłanów, poprowadził O. bp Damian Muskus. Słowo Boże wygłosił Wikariusz naszej Prowincji – O. Kazimierz Kowalski, a Kustosz Sanktuarium – O. Gracjan Kubica odczytał nadesłane kondolencje i zaprosił do wysłuchania pięknego śpiewu śp. O. Józefa – Matko przed Twoim obrazem… Następnie ciało śp. O. Józefa w procesji zostało przeniesione do naszego zakonnego grobowca w kaplicy św. Anny.
Przez wiele lat władze zakonne powierzały mu troskę o formację młodzieży zakonnej. Pełnił funkcję magistra nowicjatu, magistra kleryków, ojca duchownego seminarium, wicemagistra postulatu. Prowadził także wykłady, m.in. z teologii życia wewnętrznego. Większość swojego życia w zakonie spędził w Kalwarii Zebrzydowskiej. Kochał sanktuarium kalwaryjskie, do którego pielgrzymował od najmłodszych lat i w cieniu którego wzrastał. Był wytrawnym znawcą historii sanktuarium, kalwaryjskich zwyczajów i tradycji. Obdarzony przez Boga pięknym głosem ubogacał swym śpiewem kalwaryjskie uroczystości i odpusty. Swoimi zdolnościami dzielił się ucząc śpiewu braci kleryków i postulantów. Kochał przyrodę, dlatego z wielką radością pielęgnował kwiaty i rośliny żyjące wewnątrz i wokół klasztoru. Do ostatnich chwil troszczył się o funkcjonowanie sanktuarium, o organizację uroczystości i nabożeństw związanych z historią Polskiej Jerozolimy. W ostatnich latach wiele serca wkładał w organizację nabożeństw ku czci bł. Jana Pawła II podkreślając, że Papież Polak z żadnym sanktuarium nie był związany tak mocno i tak długo (od urodzenia), jak z kalwaryjskim. Dla młodszych współbraci był przykładem modlitwy, skromności, pracowitości i skarbnicą wiedzy o Kalwarii. We wspólnocie klasztornej był ostoją spokoju i pogody ducha. Wielu braci korzystało z jego posługi w konfesjonale. Pełnił funkcję kronikarza klasztoru. Jego życie dobre i ciche pozostanie jedną z najpiękniejszych kart tej kroniki.
W piątek 8 czerwca 2012 o godz. 12.00 O. Jarosław Kania – prowincjał OO. Bernardynów wyprowadził ciało śp. O. Józefa z kaplicy MB Bolesnej do bazyliki, gdzie odśpiewana została pod przewodnictwem wikarego klasztoru – O. Antoniego Kluski Jutrznia. Po tej modlitwie uroczystą Eucharystię, w której wzięło udział ponad 120 kapłanów, poprowadził O. bp Damian Muskus. Słowo Boże wygłosił Wikariusz naszej Prowincji – O. Kazimierz Kowalski, a Kustosz Sanktuarium – O. Gracjan Kubica odczytał nadesłane kondolencje i zaprosił do wysłuchania pięknego śpiewu śp. O. Józefa – Matko przed Twoim obrazem… Następnie ciało śp. O. Józefa w procesji zostało przeniesione do naszego zakonnego grobowca w kaplicy św. Anny.
Dobry Jezu, a nasz Panie, daj mu wieczne spoczywanie.
