Musical. Relacja. Foto. Video
Franciszkańska Młodzież Oazowa działająca przy klasztorze oo. Bernardynów oraz ministranci zaprosili mieszańców Kalwarii na Musical „Forza Venite Gente”. Opowiada on o życiu św. Franciszka i jego pierwszych braci. Premierowy występ tak bardzo spodobał się zgromadzonej publiczności, że młodzi aktorzy długo nie mogli zejść ze sceny zbierając zasłużone oklaski.
Prace nad musicalem rozpoczęły się już we wrześniu ubiegłego roku (2010). Efekty kilkumiesięcznej pracy są imponujące. Składają się na nie: doskonała gra młodych aktorów oraz profesjonalne przygotowanie muzyczno-wokalne i choreograficzne.
Musical przygotował o. Sebastian Feret, który od czterech lat opiekuje się Franciszkańską Młodzieżą Oazową i ministrantami. Wydatną pomocą służył mu mieszkający w Kalwarii Rafał Gralewski, absolwent PWST w Krakowie oraz Andrzej Kosek, pierwszy organista bazyliki, absolwent Szkoły Wokalno-Aktorskiej w Krakowie.
zobacz na TVNaszaKalwaria – Musical Forza Venite Gente
Musical jest wystawiany w auli Wyższego Seminarium Duchownego w Kalwarii Zebrzydowskiej. Można go obejrzeć w następujących terminach:
22.05.2011 (niedziela), godz. 18:00
29.05.2011 (niedziela), godz. 18:00
05.06.2011 (niedziela), godz. 18:00
oraz w plenerze przy ołtarzu polowym
20.08.2011 (sobota), godz. 21:30
Tak o musicalu i swoich aktorach mówi opiekun młodzieży i reżyser o. Sebastian Feret:
Musical Forza venite gente opowiada o najpopularniejszym świętym – św. Franciszku, jednak w nieco odmienny sposób. Patrzymy na świętego przez pryzmat zawiedzionego synem ojca, który wobec potomka miał bogate plany na przyszłość. Spoglądamy na Biedaczynę również oczami Biedaczki, prostej żebraczki, która go podziwia, ale też nie może zrozumieć, dlaczego ten bogaty młodzieniec zostawił wszystko i postanowił żyć w radykalnym ubóstwie.
Świętego Franciszka widzimy jako człowieka zachwycającego się całym światem. Każde stworzenie jest bliskie jego sercu. Wdzięcznymi słuchaczami są zarówno łagodne i ruchliwe ptaszki jak i groźny zbój ukazany w masce strasznego wilka, który pod wpływem okazanego dobrego serca łagodnieje i staje się przyjacielem mieszkańców Gubbio.
Musical ukazuje Franciszka, jako misjonarza, który idzie do tych, którzy lekkomyślnie oddalają się od Boga oraz do tych, którzy potrzebują serdecznego serca. Biedaczyna z Asyżu wszystkich pragnie prowadzić na spotkanie z najdoskonalszą Miłością. Bratu Leonowi wyjaśnia, że ich misja zakończy się powodzeniem tylko wówczas, gdy pójdą między ludzi w prostocie i uniżeniu.
Życie Franciszka próbuje wyjaśnić Żebraczka, natomiast Jego tajemnicę na próżno próbuje poznać rodzony ojciec, człowiek zły i gruboskórny. Te dwie kontrastujące ze sobą postacie, prowadząc żywą dyskusję, tworzą barwny komentarz do kolejnych scen z życia Świętego.
Dla Piotra Bernardone – ojca głównego bohatera – wybór drogi życiowej syna jest niezrozumiały. Z pewnością przeszkodą w dostrzeżeniu pozytywnego wyboru Franciszka jest ojcowska racjonalność, przewidywalność, a także niechęć do świata w którym wyznaje zasadę: oszukuj bliźniego swego jak i on ciebie oszukał.
Napotkana Żebraczka z którą nieszczęśliwy ojciec prowadzi spór dostarcza widzom jak i ciekawemu Piotrowi Bernardone podstawowych informacji o Franciszku. Biedaczyna który jest głównym tematem kłótni bohaterów, w taki sposób na nich wpływa, iż w końcu oni sami doświadczają stopniowej przemiany, która ujawnia się w pytaniach o sens ludzkiego życia. Zło – dobro, prawda – fałsz, miłość – nienawiść to tematy między którymi rozbrzmiewają mocne słowa kłócących się przeciwieństw.
Śmierć św. Franciszka jest hymnem na cześć stworzenia. Nawet ten dramatyczny moment jest sposobną chwilą dla Biedaczyny, aby wyjaśnić widzowi w jaki sposób należy rozumieć siostrę naszą śmierć cielesną, która nie jest kresem ale bramą prowadzącą na spotkanie z Bogiem. Skoro Pan ją nam dał, należy się jej pieśń chwały. W tym momencie dotykamy bardzo trudnych tematów naszej doczesności, strachu przed tą nieznaną i przerażającą chwilą. Franciszek natomiast w tym momencie śpiewa na cześć Boga Pieśń.
Jakże odmienny jest nasz sposób patrzenia na świat, często przyjmujemy postawę ojca wciąż zatroskanego o to co należy zdobyć i jak pracować, aby niczego nie zabrakło. W rezultacie bardzo jest trudno pożegnać się z tym życiowym dorobkiem. Franciszek zrezygnował z gromadzenia rzeczy materialnych, wszystko zawierzając Bogu. Toteż niespotykaną radością napełnił go moment zjednoczenia ze Stwórcą.
Młodzi aktorzy w doskonały sposób zinterpretowali muzyczną opowieść o Franciszku. Należy szczególnie zwrócić uwagę na Dawida Pająka odgrywającego rolę Piotra Bernardone. Doskonale ukazał wewnętrzny brak równowagi bohatera, który wahał się w nastrojach, wypowiadał słowa ostre o swoim synu, a jednocześnie widać było w nim ciągłą tęsknotę za Franciszkiem. Monika Rusin Biedaczka ujęła widzów prostotą zachowania i głębią myśli, która jak na żebraczkę doprawdy zdumiewa. Wpatrując się w jej rolę można zastanowić się czy przypadkiem nie jest ona posłańcem z nieba, który próbuje zawrócić z niewłaściwych torów życia rozwścieczonego ojca.
Dawid Buła odgrywający rolę św. Franciszka, w sposób pogodny, radosny prowadzi nas w tajniki powołania Biedaczyny z Asyżu. Skromny ale odważny, surowy dla siebie a miłosierny dla bliźnich, kochający świat walczący ze złem to wszystko dostrzegamy dzięki jego radosnemu usposobieniu.
W rolę św. Klary wcieliła się Katarzyna Mlak, rozważna młoda kobieta, kochająca miłością piękną swojego wybrańca, jednocześnie jej miłość nie jest zaborcza. Dostrzega, że droga życiowa Franciszka wiedzie przez trudne do zrozumienia przestrzenie miłości, szanuje jego wybór i sama dokonuje podobnego.
Wszyscy aktorzy ukazali tło wydarzeń Franciszkowego wyboru i zmagań z życiem. Szczególne podziękowania należą się naszemu zespołowi muzycznemu którym kieruje Andrzej Kosek, a współpracują z nim Maciej Stanuch oraz Jarosław Pawlikowski. Muzyka jest żywa i odznaczająca się harmonią, a także głębokim wyczuciem sztuki.
Każda z osób biorąca udział w musicalu zasługuje na wielki szacunek i podziękowanie.
Obsada:
Św. Franciszek – Dawid Buła
Św. Klara – Katarzyna Mlak
Piotr Bernardone – Dawid Pająk
Biedaczka – Monika Rusin
Chór:
Anna Pierzchała
Barbara Wyka
Dominika Pocztowska
Joanna Gawor
Karolina Garlacz
Klaudia Gawron
Lawinia Runowska
Lidia Opyrchał
Magdalena Kurpiel
Marzena Charęża
Weronika Pająk
Dawid Chorąży
Maciej Stanuch
Michał Mróz
Paweł Płaczek
Dominik Florek
Andrzej Proszowski
Oprawa muzyczna:
Instrumenty klawiszowe – Andrzej Kosek
Gitara elektryczna, gitara basowa – Maciej Stanuch
Akordeon – Jarosław Pawlikowski
Choreografia – Katarzyna Kramarczyk
Reżyser II – Rafał Gralewski
Reżyser I – o. Sebastian Feret
foto: www.naszakalwaria.pl
sf/dm/nk
ZOBACZ GALERIĘ ZDJĘĆ:
