HOMILIA Z UROCZYSTYCH NIESZPORÓW MARYJNYCH – 16.08.2013

    Eminencjo, Ojcze Kustoszu Sanktuarium wraz ze współbraćmi stróżami tego miejsca, drodzy bracia w biskupstwie, w życiu kapłańskim, drodzy bracia i siostry. Dziękuję Bogu Wszechmogącemu za to, że mogłem przybyć do tego świętego miejsca na Uroczystość Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny. Dziękuję jego eminencji Kardynałowi Stanisławowi Dziwiszowi za zaproszenie i jednocześnie pragnę podziękować za jego wizytę w Albanii w dniach 25-26 kwietnia 2013 roku, a także za przybycie 25 kwietnia 1993 roku, jeszcze jako osobisty sekretarz błogosławionego Jana Pawla II.

    Obchodzimy jedną z najpiękniejszych uroczystości Maryjnych – Jej Wniebowzięcie z ciałem i duszą. Według nauki Kościoła katolickiego, opartej na Tradycji, do nieba nie została wzięta tylko dusza Maryi, ale cała Jej osoba, tj. ciało i dusza, jako zapowiedź powszechnego zmartwychwstania. Wniebowzięcie Najświętszej Maryi Panny wyprzedza to, co będzie udziałem wszystkich zmarłych chrześcijan w dniu, w którym dzięki Duchowi Świętemu otrzymamy ponownie nasze chwalebne ciała i będziemy królować z Maryją i wszystkimi Świętymi.
 

    Dokument II Soboru Watykańskiego Lumen Gentium mówi: „Matka Boża, która przebywa w niebie, uwielbiona w swoim ciele i duszy, będąc obrazem i zapowiedzią Kościoła, który osiągnie swoją pełnię w przyszłości, teraz na ziemi świeci ludowi Bożemu, jako pewny znak pociechy i nadziei do dnia ponownego przyjścia naszego Pana Jezusa Chrystusa”.

    Maryja jest dowodem tego, o czym mówi Pismo Święte: „Skoro wspólnie z Jezusem cierpimy po to, by też wspólnie mieć udział w Jego chwale”.

    Nikt nie cierpiał z Chrystusem tak, jak Maryja i nikt też nie został tak, jak Ona uwielbiony. Maryja mówi o sobie: „Oto bowiem odtąd błogosławić mnie będą wszystkie pokolenia”. I teraz po 20 wiekach widzimy, że te słowa Maryi stały się proroctwem. Wystarczy pomyśleć o Matce Bożej Częstochowskiej, Kalwaryjskiej, o Matce Bożej Dobrej Rady w albańskiej miejscowości Scutari, Matce Bożej z Fatimy czy Lourdes.

    Tak jak wy, drodzy, którzy macie wielki kult do Matki Bożej, tak również katolicy w Albanii mieli i mają wielki kult względem Jej osoby, który wyraża się w częstej modlitwie różańcowej. Nawet w czasach komunizmu, gdy modlitwa była zabroniona, ludzie ryzykując swoje życie nie przestawali się modlić. Przykładem tego są nasi męczennicy, którzy oddali życie za wiarę.
 

    Wielkość Maryi polega na Jej uczestnictwie w chwale Boga Jedynego, na tym, że została otoczona Jego chwałą, w Jej przepełnieniu chwałą Pana Boga.

    Jakie miejsce zajmuje w sercu Maryi moje życie? Może o nas zapomniała? Maryja, jak Estera wprowadzona do królewskiego pałacu, nie zapomniała o swoim ludzie w niebezpieczenstwie, ale wstawia się za nim dopóki ono nie minie. Maryja jest jak nowa Estera, która wstawia się za swoim ludem, wstawia sie za nami.

    O Jezusie Zmartwychwstałym mówi się, że żyje wstawiając się za nami. Jezus wstawia się za nami u Ojca. Maryja wstawia się za nami u swego Syna.

    Jan Pawel II w encyklice Redemptoris Mater pisze, że: „Pośrednictwo Maryi ma charakter wstawienniczy”. Ile łask otrzymanych przez wiernych dzięki wstawiennictwu Maryi. Ilu z nas ucieka się do Niej z naszymi problemami, zmartwieniami… i wracamy do domu pocieszeni, oświeceni i umocnieni w wierze. Maryja dziewica jest dla nas światłem i przewodniczką, i za to jesteśmy Jej wdzięczni.

    Także święta Matka Teresa z Kalkuty mówiła: „Pragnęłabym zejść z nieba na ziemię, by zaświecić światło dla wszystkich, którzy są w drodze”.
 

    Wstawiennictwo Maryi za nas u Swego Syna jest w zgodzie z Jego wstawiennictwem za nas u Boga Ojca; nie ogranicza go, ani nie zaciemnia, wręcz przeciwnie – ukazuje całe jego piękno. W tym sensie rolę Maryi możemy przedstawić za pomocą obrazu księżyca. Księżyc nie świeci własnym światłem, ale otrzymuje i odbija światło słoneczne. Podobnie Maryja nie świeci własnym światłem, własną chwałą, ale światłem i chwałą otrzymaną od swego Syna. Księżyc odbija światło słoneczne w nocy, kiedy słońce jest za horyzontem. Również Maryja oświeca drogę temu, który doświadcza ciemności braku wiary, temu, kto doświadcza trudności lub żyje w mroku grzechu, ale z ufnością zwraca się do Niej i prosi Ją o pomoc. Kiedy rano wstaje słońce, księżyc przestaje być widoczny. Kiedy Chrystus staje się obecny w duszy, Maryja zdaje się odsuwać na bok, ponieważ wykonała już swoje zadanie – doprowadzić swoje dzieci do poznania Syna Jezusa Chrystusa. Wszystko to Maryja czyni dla nas. A my, jaka jest nasza rola w Bożym dziele zbawienia?

    Święty Augustyn mawiał, że w odniesieniu do Boga nie ma większego dowodu miłości jak naśladowanie ukochanego. Psalmista mówi: „przyjdźcie, synowie, słuchajcie mnie; nauczę was bojaźni Pańskiej”. To samo mówi nam Maryja: „Przyjdźcie, posłuchajcie, czyńcie to, co mój Syn wam powie, a będziecie błogosławieni”.

    Kontemplując Maryję z duszą i ciałem wziętą do nieba ośmielamy się prosić: Maryjo udziel nam swojego ducha, spraw, aby Twoja wiara, nadzieja i miłość stały się naszymi; spraw, by Twoja Maryjo pokora i prostota serca stały się naszymi. Spraw prosimy, aby Twoja miłość do Boga stała się naszym udziałem.

    Święty Ambroży mawiał: „Niech w każdym będzie dusza Maryi, by uwielbiano Pana; niech w każdym będzie duch Maryi, by radowano się w Bogu.

    Najdrożsi, uwielbiając Najświętszą Maryję Pannę w Jej tajemnicy Wniebowzięcia, w tym przepięknym Sanktuarium kalwaryjskim, starajmy się każdego dnia naśladować Jej cnoty, by móc Ją pewnego dnia kontemplować w niebie.
    Amen.
 

            
    PS. Dołączam do modlitwy wszystkich, którzy zginęli i stali się ofiarami przemocy drugiego człowieka: Auschwitz – Birkenau i innych obozów koncentracyjnych oraz tych wszystkich, którzy cierpią nadal. Niech Dziewica Wniebowzięta wstawia się za nimi wszystkimi.