Wielki Piątek – Misterium Męki Pańskiej na Kalwarii

W Wielki Piątek pątnicy wczesnie rano zbierają się przy kaplicy U Kajfasza, by tam obejrzeć scenę porannego sądu nad Jezusem. Stąd wyruszą do Piłata i Heroda, by po wysłuchaniu DEKRETU – wyroku śmierci na Zbawcę i słowa ks. kard. Stanisława Dziwisza, metropolity krakowskiego, towarzyszyć Jezusowi w Jego krzyżowej drodze. Uroczystości Odpustu Wielkiego Tygodnia kończy Liturgia Wielkiego Piątku, którą sprawował ks. bp Jan Szkodoń. Przed przeniesieniem Najśw. Sakramentu do Grobu Pańskiego ostatnie słowo do kalwaryjskich Pielgrzymów skierował Kustosz O. Gracjan Kubica OFM.

Wielkopiątkowe święte rano…
Dzień pojednania z niebem ziemi…
W Golgoty skałę wbito krzyże…
Na jednym z nich Syn Boży skona – Pojedna śmiercią z Bogiem ludzi.

Wielkopiątkowe święte rano…
Moce ciemności sądy czynią nad Panem świata, co ofiarą
Ludzkich przewinień stać się zechciał – „Winien jest śmierci. Ukrzyżować.”

Sanhedryn, Piłat, dwór Heroda…
Potem włożono drzewo krzyża…
Spotkał swą Matkę – co za ból…
I Weronice za jej dobroć zostawił twarzy swojej ślad,
Czułym niewiastom łzy polecił zatrzymać na dni własnych klęsk…

A droga coraz bardziej stroma – gną się kolana, ciężar gnie –
Upadł. Pan świata – u nóg ludzkich…
O zadrżyj ziemio…
Wreszcie krzyż, wzgórze Golgoty – na nim On…
„Ojcze Niebieski, w ręce Twoje…”
Skonał Syn Boży…
Właśnie dziś.