02.11.2021 – UROCZYSTOŚCI POGRZEBOWE O. CZESŁAWA TEKLAKA OFM
W Dzień Zaduszny odbyły się uroczystości pogrzebowe o. Czesława Teklaka OFM, który zmarł 28 października w zakonnej Infirmerii. Eucharystii w kalwaryjskiej bazylice przewodniczył o. Teofil Czarniak OFM, Minister Prowincjalny.
Przed Mszą świętą o. Herbert Nesterenko OFM, definitor Prowincji i gwardian klasztoru seminaryjnego, przedstawił życie i działalność śp. o. Czesława Teklaka OFM.
Homilię podczas liturgii wygłosił o. Romuald Kośla OFM. Na początku zwrócił uwagę, że pożegnanie ojca Czesława przypadło w dniu, w którym Kościół od ołtarza wznosi modlitwę pełną wiary za zmarłych i błaga o łaskę nieba dla zmarłych.
Ojciec kaznodzieja mówił, że Zmarły został powołany do życia zakonnego i kapłańskiego w trudnych, powojennych latach, w których szczególnie mocne były napięcia pomiędzy władzą świecką a Kościołem.
– Kto wie, czy cała ta sytuacja otwartej wręcz walki władz komunistycznych z ludźmi Kościoła, nie skłoniła ojca Czesława, zaraz po święceniach, do podjęcia na lubelskiej uczelni katolickiej, studiów z zakresu teologii fundamentalnej, wówczas określanej mianem apologetyki, której celem była i jest obrona depozytu wiary chrześcijańskiej – stwierdził i zaznaczył, że cały dorobek naukowy śp. ojca Profesora skupiony był wokół sprawy interpretacji osoby Jezusa Chrystusa przez prominentnych ideologów komunizmu.
– Przy ocenie ich wywodów dawał do zrozumienia, jak karykaturalne może być widzenie Jezusa, którego ogołociło się z boskości, którego pozbawiono boskich korzeni – podsumował ojciec Romuald, a następnie powiedział, że pracę naukową i dydaktyczną ojca Czesława można sprowadzić do zdania z Pierwszego Listu św. Piotra: bądźcie zawsze gotowi do obrony wobec każdego, kto domaga się od was uzasadnienia tej nadziei, która w was jest (1 P 3,15).
W dalszych słowach kapłan zwrócił uwagę, że wiara chrześcijańska tylko wtedy jest mocna, tylko wtedy gotowa na ofiarę i poświęcenie, jeśli może ze swej strony powiedzieć: znalazłam Miłość.
– Chrystus zmartwychwstał, a zatem i ja zmartwychwstanę. I ja będę żył. Jego grób jest pusty, mój też będzie pusty. Przejdę w Boży świat wieczności i nieskończoności, przejdę do Ojca, jak On przeszedł ze śmierci do życia – zaznaczył o. Romuald. Przypomniał, też o tym, że zmartwychwstały Chrystus jest centrum życia chrześcijańskiego.
Kaznodzieja zauważył, iż ostatnie lata życia Ojca Profesora miały również znaczenie dydaktyczne. Sam uczył się jak cierpienie przyjmować i dawał przykład innym tego samego. Każdorazowe przyjęcie cierpienia mówi o miłości. Bez niej krzyż staje się cierpieniem nie do zniesienia. Tylko miłość może uczynić krzyż upragnionym i słodkim.
– Jak kiedyś zmartwychwstanie Jezusa zmieniło wątpiących i zalęknionych Apostołów w ludzi wiary, silnych mocą ducha do tego stopnia, że głosili nowinę o zmartwychwstaniu w porę i nie w porę, tak i teraz mocą tej samej prawdy my stajemy się odważniejsi wobec śmierci – zauważył.
Na zakończenie ojciec Romuald podziękował Zmarłemu za oddanie się Bogu, Kościołowi, Zakonowi i Prowincji, za pełnienie ważnych i trudnych funkcji, wynikających z nich administracyjnych obowiązków, a także, w osobistych słowach, za “wyjątkowy szacunek do czasu, dyscyplinę wewnętrzną i zewnętrzną”.
Przed zakończeniem uroczystości br. Lauretny Ryguła OFM odczytał list kondolencyjny Generała Zakonu Braci Mniejszych i Wielkiego Kanclerza Papieskiego Uniwersytetu Antonianum w Rzymie – o. Massimo Fusarellego.
Ojciec Czesław Teklak OFM urodził się 23 lutego 1933 r. w Turobinie. Do Zakonu Braci Mniejszych, Prowincji Niepokalanego Poczęcia NMP w Polsce wstąpił w 1949 roku. 27 sierpnia 1950r. złożył pierwsze śluby zakonne, a 6 marca 1955 r. śluby wieczyste. Trzy lata później, 22 czerwca 1958, przyjął święcenia kapłańskie. Po święceniach podjął studia z zakresu teologii fundamentalnej na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim. Był definitorem Prowincji, wykładowcą WSD OO. Bernardynów w Krakowie i Kalwarii Zebrzydowskiej, a następnie jego rektorem. Od 1980 do 2005 pracował jako wykładowca Antonianum i Urbanianum, moderator sekcji dogmatycznej, wicedziekan, dziekan Wydziału Teologicznego PU Antonianum. Po powrocie do Polski przebywał w seminaryjnym klasztorze w Kalwarii Zebrzydowskiej. Zmarł 28 października w Infirmerii św. Szymona z Lipnicy otoczony modlitwą współbraci.
o. Tarsycjusz Bukowski OFM | Biuro Prasowe Sanktuarium
fot. o. Franciszek Salezy Nowak OFM | Biuro Prasowe Sanktuarium
