Dnia 25 października 1993 roku przy Kalwaryjskim Sanktuarium OO. Bernardynów rozpoczęła swoją działalność wspólnota „Małych Przyjaciół Św. Franciszka”.
Wspólnotę tworzą osoby niepełnosprawne, ich rodziny z Kalwarii i okolic oraz przyjaciele, ludzie dobrej woli, którym nie obojętny jest los osób chorych i dotkniętych cierpieniem. Nieocenioną pomoc wnoszą także bracia klerycy z WSD. Inicjatorem powstania grupy i jej założycielem był O. Lucjusz Wilk, który spotkał się z życzliwością i poparciem dla tej formy duszpasterstwa ze strony ówczesnego kustosza Kalwaryjskiego Sanktuarium O. Stanisława Szydełki. Ważną rolę w działalności tej grupy odegrali ks. Marek Gizicki i ks. Mirosław Czapla, z pobliskich parafii, wspierając ją we wszelkich poczynaniach.
Przedstawienie
Na przełomie tych lat przeżyliśmy wiele spotkań, wspólnych wyjazdów rekolekcyjnych i różnych uroczystych chwil. Odwiedzali naszą wspólnotę dostojni goście: ks. biskup Jan Szkodoń, ks. biskup Albin Małysiak. Zaszczycił nas swoją obecnością także ks. biskup Kazimierz Nycz. Przez lata działania grupy kilku opiekunów połączyło uczucie i zawarli związek małżeński. Odbywały się różne uroczystości, kilku podopiecznych przyjęło we wspólnocie Sakrament Pierwszej Komunii Świętej. Wiele osób przeszło przez grupę, młodzież dzieliła z nami swój czas i pomocne dłonie. Także bracia klerycy udzielali i nadal udzielają się wnosząc wiele franciszkańskiej radości.
Lourdes 2001
W zeszłym roku wspólnota była kilka dni w Leżajsku – tam spędziliśmy nasz rekolekcyjno-wakacyjny czas. Nie mało trzeba się natrudzić, aby udało się realizować te różne zamierzenia i plany.
Na przełomie lat wspólnota przechodziła różne etapy. Były okresy wzrostu i rozkwitu, ale także nie brakowało trudnych momentów. Zmieniali się moderatorzy wspólnoty, długi okres czasu był nim O. Lucjusz – założyciel grupy. Później przewodniczył wspólnocie O. Nazariusz Popielarski, a obecnie funkcję tę pełni O. Faustyn Kuśnierz, który otacza grupę duchową opieką i czuwa nad całością.
Spotkanie z Mikołajem 1993
Aby wspólnota mogła dobrze funkcjonować, wpływ na to ma wiele spraw i czynników. Jednym z nich, jest potrzeba obecności drugiego człowieka, jego otwarte serce i pomocne dłonie. Niepełnosprawność w pewnych sytuacjach ogranicza ale i pokazuje, co w życiu jest ważne, czym możemy się podzielić. Uświadamia jak wiele można doświadczyć radości z przebywania z drugim człowiekiem.
Mateńko powierzam Ci moje dzieci kieruj ich wyborami życiowymi zgodnie z Twoja wolą.Dziekuje za wszelkie łaski otrzymywane codziennie
