06.06.2020 – KAPŁAŃSTWO JEST DAREM I GODNOŚCIĄ JEZUSOWĄ – ŚWIĘCENIA PREZBITERATU I DIAKONATU
Jak kiedyś Apostołowie zebrani z Matką Najświętszą oczekiwali na Zesłanie Ducha Świętego, tak i my dzisiaj w tym kalwaryjskim Wieczerniku również chcemy przyzywać Ducha Świętego i otoczyć naszą modlitwą Współbraci, którzy przyjmą święcenia – tymi słowami Kustosz Sanktuarium Pasyjno-Maryjnego w Kalwarii Zebrzydowskiej, o. Konrad Cholewa, przywitał zgromadzonych na Eucharystii powiązanej z sakramentem święceń.
6 czerwca 2020 r. wspólnota Kościoła oraz nasz Zakon wzbogacił się o jednego nowego kapłana oraz 5 diakonów. O. bp Damian Muskus w czasie porannej Mszy św. w kalwaryjskiej bazylice udzielił święceń prezbiteratu o. Pio Trzeciakowi, pochodzącemu z Bud Głogowskich (Diecezja Rzeszowska) oraz święceń diakonatu następującym braciom:
• br. Celestynowi Cebuli – pochodzącemu z miejscowości Kadcza (Diecezja Tarnowska),
• br. Filipowi Czubowi – pochodzącemu z miejscowości Słączno (Archidiecezja Wrocławska),
• br. Tomaszowi Kaczmarczykowi – pochodzącemu z miejscowości Trzciana k. Bochni (Diecezja Tarnowska),
• br. Eliaszowi Kucharskiemu – pochodzącemu z Radomia (Diecezja Radomska),
• br. Leonardowi Shevchukowi – pochodzącemu z Husiatynia na Ukrainie (Archidiecezja Lwowska); przynależy on do Prowincji św. Michała Archanioła na Ukrainie.
W czasie homilii o. bp Damian odwoływał się do odczytanej wcześniej Ewangelii o powołaniu Lewiego (Łk 5, 27-32). Zauważył, że Jezus przy wyborze składu Dwunastu Apostołów nie sugerował się dobrym wrażeniem, które mogli robić wokół siebie kandydaci na uczniów.
Jezus idzie tam, gdzie moralność sięga niekiedy dna. W pogardzanym przez wielu celniku Jezus dostrzega jednego z Dwunastu. Dostrzegł go, czyli zobaczył Lewiego takim jakim jest – bez udawania, bez maski, bez pudru. Wszedł w jego serce odkrywając w nim pragnienie dobra. Dla Zbawiciela nie miała znaczenia przeszłość Lewiego. O powołaniu nie decyduje bowiem nienaganność moralna człowieka, ale szczere pragnienie przemiany życia i gotowość pójścia za Jezusem.
Kaznodzieja przedstawił potrójną naukę, jaka płynie z tej Ewangelii:
Jezus nie wybiera sobie współpracowników z powodu ich zasług. Nie tylko przyzwoity człowiek, ale prowadzący niemal święte życie nie ma prawa twierdzić, że na kapłaństwo sobie zasłużył. Kapłaństwo jest darem, godnością jezusową, a nie ludzką. Człowiek może ją tylko przyjąć jako dar – i to dar niezasłużony. (…) Miłość, która postawiła Was przed ołtarzem jest bezinteresownym darem. Miłość, którą macie w sercach i którą będziecie się dzielić z napotkanymi w drodze nie może być subtelną odmianą egoizmu, w którym osobista doskonałość staje się celem sama w sobie. Miłość musi być dzielona, rozdawana. (…)
Nie możecie zapomnieć, że jesteście posłani przede wszystkim do tych, którzy „źle się mają”. A tych i w Kościele, i w świecie dzisiaj nie brakuje. Wasza gorliwość duszpasterska ma być zorientowana na wątpiących, na zrozpaczonych, błądzących… Jezus przez Wasze ręce chce uzdrawiać tych, którym ktoś zadał rany. Waszymi oczami chce wypatrywać zabłąkanych. (…)
Kościół dziś jest pełen zmęczonych Apostołów, rozgoryczonych świadków, zniechęconych uczniów. Ujawniane raz po raz zło, które się w Kościele dokonało i niestety dokonuje, budzi zrozumiały wstyd i bezsilność. W niełatwych czasach stajecie się urzędową twarzą Kościoła. Nie mówię tego, aby popsuć Wam święto, ale po to, by Was i siebie zapalić do dzieła przemiany tego trudnego czasu Kościoła. Duchowi synowie św. Franciszka nie mogą zagłuszać w sobie głosu Jezusa, który wzywa do odbudowania Kościoła. Idź i odbuduj mój Kościół radykalną przemianą swego życia! Odbuduj mój Kościół umiłowaniem Ewangelii i życiem według jej zasad! Odbuduj mój Kościół troszcząc się o głodnych i biednych, ale i o tych, którzy wszystko mają poza bogactwem ducha! Odbuduj mój Kościół troszcząc się o tych, którzy w Kościele doznali krzywdy i o tych, którzy z niepokojem patrzą w jego przyszłość! Odbuduj mój Kościół stając się jak Franciszek miłośnikiem wszelkiego stworzenia i radosnym głosicielem Dobrej Nowiny!
Drodzy bracia, idźcie i budujcie Boży Kościół! Idźcie i opowiadajcie światu swoim życiem o najpiękniejszym szczęściu jakiego doświadczyliście idąc za wezwaniem Chrystusa!
Na zakończenie Eucharystii podziękowania w imieniu wyświęconych wypowiedział neoprezbiter, o. Pio. Po nim słowa życzeń pod adresem nowego kapłana i diakonów skierował Minister Prowincjalny, o. Teofil Czarniak:
Ze swojej strony życzę Wam, abyście nigdy nie zapomnieli, że to, co dzisiaj przyjęliście, to jest posługa. Nie będziecie rządcami-kapłanami, szefami-kapłanami, ale będziecie posługiwali. Nigdy nie stańcie się urzędnikami, ale zawsze służcie Bogu, ludziom, do których zostaniecie posłani i sobie nawzajem. Niech Duch Boży Was napełnia, a św. Franciszek prowadzi!
o. Alojzy Garbarz OFM | Biuro Prasowe Prowincji
fot. o. Franciszek Salezy Nowak OFM | Biuro Prasowe Sanktuarium
